Gaur arratsean, telefonoz, Twitterren txiokatu ditudanak bilduko ditut hona, ZUZEU orainkarian "Euskararen gibelatzeaz" irakurritakoan.
Hona hemen zortzi txio laburrok:
1) Arrazoi du Gabi Oyharzabalek dioenean hemen, Hego Euskal Herrian, eta
bereziki EAEn, beti aitzakiak ditugula besteri egozteko euskara
gibelatzearen erantzukizuna.
2) Eragozpenak eragozpen, euskara legezkoa da hemen, lanpostu publikoetan
lan egiteko eskakizunetako bat, eta, Euskararen Legearen
(koofizialtasunaren) 40 bat urteren bueltan, asko eta asko gara
euskara(z) ikasi eta bizitzeko (benetako) gaitasuna dugunok.
3) Hala ere, edozein aitzakia erabiltzen dugu, egunero, uneoro,
gaztelaniaren mundu erakargarri eta txundigarrian murgiltzeko.
Eta GU maiestatikoa darabildanean, ez dut esan nahi denok berdin
jokatzen dugunik, denok euskarari eta, hortaz, Euskal Herriari traizio
egiten diogunik.
4) Badakit, bai, euskaradun huts nahiz euskaldun zintzo askotxo dagoela,
zaudetela edo gaudela, baina nabarmenegiak begitantzen zaizkit
bestelakoak, erdarara jauzi egiteko ia aitzakiarik ere behar ez dutenak.
5) Izan ere, nik egunero-egunero entzuten ditut euskaldunak euren artean
gaztelaniaz berbetan; maiz, niri inoizkotan eta bakarka euskaraz egiten
didaten euska(ra)(l)dunak (?).
6) Batzuetan, eta ez gutxitan, pentsatu izan dut hobe litekeela, lehengo
garaietan bezala, euskarak (benetako) jazarpena eta debekua jasan
beharko balu, horrela behintzat, euskal kontzientzia, akaso, berriro
piztuko bailitzateke eta horrek, nonbait, koherentziaz jokatzera
animatuko gintuzke.
7) Tira, barkaidazue, euskaldun txiolari zintzook, baina arrats txarra
pairatzen ari naiz zentzu horretan, enegarrenez, semeen entrenamendu
orduan nahiz osteko ohiko garagardo dastaketan: zenbat eta zenbat
'euskaldun' erdaraz egiten!
8) Eta ni, zer ondo txokotxo honetan, bazter, bakarrik.
Umeak hartu eta etxera noa, zazpiak jotzeko dira eta.